Study of Beelzebub's Tales

39.338-9.Β

Πραγματικά, οι μυημένοι εκείνων των χρόνων ήταν ακόμη φυσιολογικά όντα, σχετικά υπεύθυνα, που δεν άλλαζαν τα ιδανικά τους τόσο εύκολα όσο τα περισσότερα σύγχρονα τους όντα — δηλαδή τόσο συχνά όσο οι «Φου-φου-κλέδες του Λονδίνου» αλλάζουν γάντια. Εκείνη όμως την εποχή, η ψύχωση που είχε κυριεύσει όλα τούτα τα αλλόκοτα τρίμυαλα όντα, καθώς ενδιαφέρονταν να μάθουν οπωσδήποτε αν είχαν «ψυχή», κι αν αυτή η «ψυχή» ήταν αθάνατη, ήταν τόσο ισχυρή και διαδόθηκε τόσο πλατιά, που η αρρωστημένη ανάγκη του ψυχισμού τους άγγιξε και μόλυνε ως και την ευθυκρισία των πραγματικά μυημένων της εποχής, οι οποίοι, κάτω από την επίδραση αυτής της ψύχωσης, έβαλαν μέσα στους Λεγομινισμούς που αφορούσαν τον Άγιο πλανήτη Καθαρτήριο τέτοιες «ασυναρτησίες», που η ουρά του φίλου μας του Εωσφόρου, από ικανοποίηση, έγινε χρώμα «Τανγκό».