Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Τσίνκουε-κόντρα-ούνο |
---|---|
29 Οι καρποί των αρχαίων πολιτισμών και τα άνθη των συγχρόνων |
|
29.9.Β |
Όσο για τους πρώην βοσκούς που αποτέλεσαν αργότερα την ισχυρή κοινότητα των «Ρωμαίων», οι πρόγονοι εκείνης της ομάδας ήταν κι αυτοί επίσης αναγκασμένοι, με τις κακοκαιρίες, να κλείνουν συχνά τα κοπάδια τους σε προφυλαγμένα μέρη όπου μαζεύονταν για να περάσουν την ώρα τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. |
29.9.Β |
Στην αρχή φλυαρούσαν· όταν όμως εξαντλούσαν όλα τα θέματα, ξανάρχιζαν να βαριούνται, ώσπου μια μέρα κάποιος πρότεινε στους άλλους να ασχοληθούν, για να ξεσκάσουν, μ αυτό που ονόμασαν για πρώτη φορά «Τσίνκουε-κόντρα-ούνο» — ένα χόμπυ που διατηρήθηκε με το ίδιο όνομα ως τους σημερινούς απογόνους τους. |
29.9.Β |
Όσο λοιπόν μόνο τα όντα του αρσενικού φύλου ασχολούνταν μ αυτό, όλα πήγαιναν «όμορφα κι ωραία». Τα «παθητικά μισά» τους, όμως, δηλαδή οι γυναίκες τους, δεν άργησαν καθόλου να ανακατευτούν· και αναγνωρίζοντας αμέσως την αξία του, παθιάστηκαν μ αυτό και γρήγορα απέκτησαν μια τέτοια «φινέτσα» σ αυτή την ενασχόληση, ώστε κι ο ίδιος ο Αρχιπανούργος μας Εωσφόρος, όσο κι αν έσπαζε το σεβαστό του κεφάλι, δε θα κατάφερνε να σκεφτεί ούτε το ένα δέκατο από τα «κόλπα» που επινόησαν και «προετοίμασαν» αυτές οι πρώην βοσκοπούλες για τα όντα των επόμενων γενεών εκείνου του κακόμοιρου πλανήτη. |
29.9.Β |
Και που λες, παιδί μου, όταν οι δυο εκείνες ανεξάρτητες ομάδες γήινων όντων εξασφάλισαν τα κάθε είδους «έξοχα μέσα», η απόκτηση των οποίων αποτελεί συνεχή επιδίωξη όλων των κοινοτήτων εκεί κάτω καθ όλη τη διάρκεια της ύπαρξής τους — τα μέσα δηλαδή να αλληλοκαταστρέφονται — επιδόθηκαν στη διαδικασία της αμοιβαίας καταστροφής με άλλες ανεξάρτητες κοινότητες, κατά προτίμηση βέβαια με όσες ήταν λιγότερο δυνατές από τις ίδιες, και μερικές φορές και αναμεταξύ τους. |
29.10.Β |
Αξίζει εδώ να παρατηρηθεί πως στις περιόδους ηρεμίας που παρεμβάλλονταν ανάμεσα στις διαδικασίες της αμοιβαίας καταστροφής των δύο αυτών κοινοτήτων — στη διάρκεια των οποίων είχαν περίπου ίσες ποσότητες από εκείνα τα «εξαίρετα μέσα» που λέγαμε — τα όντα των δύο αυτών ομάδων, των οποίων οι τόποι ύπαρξης γειτόνευαν, συναντιόνταν συχνά και συνδέονταν με τέτοια φιλία, ώστε κατά καιρούς αντάλλαζαν μεταξύ τους τις επινοήσεις που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους. Το αποτέλεσμα των συχνών επαφών ανάμεσα στα όντα των δύο εκείνων κοινοτήτων ήταν, με λίγα λόγια, ότι τα όντα Έλληνες εμπνεύστηκαν από την κομψότητα των «σεξουαλικών κόλπων» που δανείστηκαν από τους Ρωμαίους και άρχισαν να οργανώνουν τις λεγόμενες «Αθηναϊκές βραδιές» τους, ενώ τα όντα Ρωμαίοι, έχοντας μάθει από τους Έλληνες την τέχνη να επινοούν «επιστήμες», συντάξανε το μετέπειτα πασίγνωστο «Ρωμαϊκό Δίκαιο». |