Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Αμπαράμ |
---|---|
1 Η αφύπνιση της σκέψης |
|
1.24.Α |
Σ εκείνη την ηλικία, για παράδειγμα, έκανα τα εξής: Όταν ο αδελφός μου, οι αδελφές μου και τα γειτονόπουλα που παίζαμε μαζί, μάθαιναν να πιάνουν την μπάλα με το δεξί χέρι, εγώ πρώτα την πέταγα κάτω με δύναμη να τιναχτεί, έκανα μια τούμπα, και την έπιανα με το αριστερό, πάντα με τα δύο δάχτυλα. Ή, αν τα άλλα παιδιά τσουλούσαν στα έλκυθρα με το κεφάλι, εγώ το έκανα ανάποδα, το «πίσω μπρος» όπως λέγανε. Ή πάλι, όταν μας μοίραζαν τα «γλυκά από το Αμπαράμ», οι άλλοι τα έτρωγαν γλείφοντάς τα για να τα δοκιμάσουν, και βέβαια για να τα ευχαριστηθούν σιγά-σιγά, ενώ εγώ πρώτα το μύριζα από παντού, και ίσως το έφερνα και στο αυτί μου, το αφουγκραζόμουν με προσοχή και, μετά, σχεδόν ασυνείδητα ίσως αλλά οπωσδήποτε στα σοβαρά, ψιθύριζα μόνος μου: «μπράβο, σφίξου και μη σπάσεις· μην το τρως ώσπου να σκάσεις», και μουρμουρίζοντας ρυθμικά το έκανα μια μπουκιά, καταπίνοντάς το ολόκληρο χωρίς να το γευτώ, και ούτω καθεξής. |