| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Αμαμμπακλούτρ |
|---|---|
34 Ο Βεελζεβούλ στη Ρωσία |
|
34.207.Β |
Λοιπόν, παιδί μου, από τα «πανάρχαια χρόνια», όπως λένε οι σημερινοί ευνοούμενοί σου, ένα σοφό ον από την Ασία, πολύ μυαλωμένο, που λεγόταν «Αμαμμπακλούτρ», διαπίστωσε ξεκάθαρα, κατά τη διάρκεια συνειδητών παρατηρήσεων στα γεγονότα του περιβάλλοντος του, ότι η συσσώρευση εκείνου του «γλοιώδους πράγματος», μέσα στους πόρους του δέρματος, επιδρούσε καταστροφικά στη συνολική λειτουργία ολόκληρου του πλανητικού σώματος. Άρχισε τότε να μελετά αυτό το κακό και να αναζητεί τρόπους για να το αποτρέψει. |
34.207.Β |
Το αποτέλεσμα των ερευνών και των μακροχρόνιων συλλογισμών του Αμαμμπακλούτρ, καθώς και πολλών άλλων σοφών που ήταν μαθητές και βοηθοί του, ήταν ότι αποφάσισαν να βρουν έναν τρόπο τεχνητής αποβολής, από τους πόρους του δέρματος, των υπολειμμάτων της δεύτερης οντικής τροφής, μια και δεν μπορούσαν να πείσουν τα όμοιά τους όντα να πάψουν να φορούν ρούχα, εμφυτεύοντας μέσα στον ψυχισμό των όντων γύρω τους οντικές συνήθειες που θα τους γίνονταν με τον καιρό απαραίτητες, και θα ενσωματώνονταν έτσι στα ήθη και έθιμά τους. |
34.207.Β |
Έτσι οι αρχαίοι ασιάτες σοφοί, κάτω από τη διεύθυνση του μεγάλου Αμαμμπακλούτρ, δοκίμασαν πειραματικά, κι έπειτα έθεσαν σε πρακτική εφαρμογή τα πρώτα «χαμάμ», τα οποία υπάρχουν ακόμη και σήμερα εκεί κάτω. |
34.207.Β |
Κατά τη διάρκεια των επιστημονικών τους πειραμάτων, ανακάλυψαν ανάμεσα σε άλλα ότι με ένα συνηθισμένο πλύσιμο, ακόμη και με ζεστό νερό, είναι αδύνατο να αποβληθούν τα γλοιώδη κατάλοιπα από τους πόρους του δέρματος, επειδή αυτές οι εκκρίσεις του πλανητικού σώματος δε βρίσκονται στην επιφάνεια, αλλά βαθιά μέσα στο δέρμα. |
34.207.Β |
Νέα πειράματα τους έδειξαν ότι οι πόροι του δέρματος μπορούσαν να καθαριστούν μόνο με ένα αργό ζέσταμα, χάρη στο οποίο τα γλοιώδη κατάλοιπα αποκτούν την ιδιότητα να διαλύονται βαθμιαία, για να αποβληθούν τελικά από τους πόρους του δέρματος. |
34.208.Β |
Γι’ αυτό το σκοπό, σκέφτηκαν τότε να κατασκευάσουν ειδικούς χώρους, στους οποίους έδωσαν το όνομα «χαμάμ», και διάδωσαν τόσο αποτελεσματικά τη σημασία και την αξία τους ανάμεσα στα όντα εκείνης της ηπείρου, ώστε εμφύτευσαν μέσα στον ψυχισμό τους την ανάγκη να χρησιμοποιούν αυτούς τους χώρους, με τον τρόπο που τους υπέδειξαν, κατά τη διαδικασία της συνηθισμένης τους ύπαρξης. |