| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Παουντολίρο |
|---|---|
27 Η τάξη πραγμάτων που δημιούργησε ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς για την ανθρώπινη ύπαρξη |
|
27.322.Α |
— Οι έρευνες και οι αναζητήσεις μου μου έδειξαν επίσης ότι ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς, αφού στοχάστηκε στο όρος Βεζινυάμα, κι αφού σχημάτισε νοητικά το τελικό σχέδιο των Αγιότατων κατοπινών Δραστηριοτήτων του, δεν ξαναγύρισε πια στη Βαβυλώνα, αλλά πήγε κατευθείαν στην πόλη Ντζουλφαπάλ, την πρωτεύουσα μιας χώρας που βρισκόταν στο κέντρο της ηπείρου Ασίας και ονομαζόταν τότε Κουρλαντέχ. |
27.322.Α |
Μόλις έφτασε εκεί, ήρθε σε επαφή με τα μέλη της αδελφότητας «Τσαβταντουρί» που βρισκόταν εκεί κοντά, και που το όνομά της σήμαινε «να-υπάρχω-ή-να-μην-υπάρχω-καθόλου». |
27.322.Α |
Αυτή η αδελφότητα είχε οργανωθεί πέντε δικά τους χρόνια πριν φτάσει εκεί ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς, από δύο γήινα όντα, που ήταν πραγματικοί μύστες, σύμφωνα με τις αρχές που υπήρχαν πριν την Ασιατιανή εποχή. |
27.322.Α |
Το ένα απ’ αυτά τα δύο γήινα όντα ονομαζόταν Παουντολίρο και το άλλο Σενσιμιρινίκο. |
27.322.Α |
Με την ευκαιρία αυτή πρέπει να παρατηρήσω ότι στη συνολική παρουσία αυτών των δύο πραγματικών γήινων μυημένων εκείνης της εποχής, είχε κιόλας ολοκληρωθεί η επένδυση των ανώτερων μερών τους, και ότι μπόρεσαν αργότερα, κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους, να προωθήσουν την τελειοποίησή τους ως την απαιτούμενη βαθμίδα του Ιερού Αντικειμενικού Νου· σήμερα δε, τα ανώτερα τελειοποιημένα οντικά τους μέρη αξιώθηκαν να έχουν κιόλας σαν τόπο ύπαρξης τον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου. |
27.322-3.Α |
Σύμφωνα με τις μεταγενέστερες εμπεριστατωμένες μου έρευνες, σ’ εκείνα τα δύο τρίμυαλα όντα, τον Παουντολίρο και τον Σενσιμιρινίκο, γεννήθηκε η υποψία, που την ένιωθαν συνέχεια σε όλα τα ξέχωρα και ήδη πνευματοποιημένα μέρη του συνόλου της παρουσίας τους, ότι η συνολική τους οργάνωση είχε αποκτήσει, εξαιτίας ορισμένων αιτίων που ήταν προφανώς έξω από τους νόμους, «κάτι ιδιαίτερα ανεπιθύμητο» γι’ αυτά — και, ενώ γρήγορα αυτή η υποψία γινόταν βεβαιότητα, είδαν ότι, ταυτόχρονα, τους ήταν αδύνατο να απαλλαγούν από εκείνο το «ιδιαίτερα ανεπιθύμητο κάτι», που λειτουργούσε μέσα τους, μόνο με τα δικά τους εσωτερικά δεδομένα· αποφάσισαν λοιπόν να αναζητήσουν ανάμεσα στα όμοια τους και άλλα όντα που να πασχίζουν για τον ίδιο σκοπό και να συνενώσουν τις προσπάθειές τους για να απαλλαγούν από αυτό το «ιδιαίτερα ανεπιθύμητο κάτι». |
27.323.Α |
Σύντομα ανακάλυψαν τέτοια όντα, ανάμεσα στους λεγόμενους «μοναχούς», που ζουν στα λεγόμενα «μοναστήρια», πολλά από τα οποία υπήρχαν εκείνη την εποχή στα περίχωρα της πόλης Ντζουλφαπάλ. Από αυτούς τους μοναχούς διάλεξαν εκείνους με τους οποίους ίδρυσαν την «αδελφότητα» που ανάφερα. |
27.323.Α |
Αφού λοιπόν ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς έφτασε στην πόλη Ντζουλφαπάλ και δημιούργησε τις ανάλογες σχέσεις με τους μοναχούς αυτής της αδελφότητας, όσους τότε εργάζονταν εκεί με σκοπό να διαπιστώσουν οι ίδιοι την αφύσικη ψυχική τους λειτουργία, διαφώτισε το νου τους, χρησιμοποιώντας αντικειμενικά αληθινές πληροφορίες, και οδήγησε τις οντικές τους παρορμήσεις με τρόπο ώστε να μπορούν να νιώθουν αυτές τις αλήθειες χωρίς την παραμικρή συμμετοχή των ανώμαλα κρυσταλλωμένων παραγόντων που ήδη βρίσκονταν στην παρουσία τους, ή και καινούργιων παραγόντων που ίσως ξεφύτρωναν πάλι από τα αποτελέσματα των εξωτερικών τους εντυπώσεων, οι οποίες προέρχονταν από την αφύσικα δημιουργημένη εκεί κάτω συνηθισμένη οντική ύπαρξη. |
27.323-4.Α |
Ενώ εδίδασκε τους αδελφούς της παλαιάς κοινότητας «Τσαβταντουρί» με τον τρόπο αυτό, και ενώ συζητούσε μαζί τους τα συμπεράσματα και τους σκοπούς του, ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς καταγινόταν ταυτόχρονα με την επεξεργασία των λεγόμενων «κανόνων», ή, όπως μέχρι σήμερα λένε εκεί κάτω, του «καταστατικού» της αδελφότητας την οποία σκόπευε να ιδρύσει με τη βοήθειά τους στην πόλη Ντζουλφαπάλ, και που αργότερα ονομάστηκε «αδελφότητα Ιστβορί» και σήμαινε «Μόνον-εκείνος-που-θα-αποκτήσει-Συνείδηση-μέσα-του-θα-ονομάζεται-και-θα-γίνει-γιός-του-Θεού». |