Study of Beelzebub's Tales

29.26.Β

Έτσι, παιδί μου, καθώς οι σημερινοί ευνοούμενοί σου, τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη, δεν εμφανίζονται πια παρά μόνο σύμφωνα με την αρχή του Ιτοκλανότζ, γι’ αυτό και από τη στιγμή της σύλληψης ως την ηλικία ενός υπεύθυνου τρίμυαλου όντος κρυσταλλώνονται στα μυαλά τους αυτά τα Μπομπινοκαντηλομάρς με τις πολύ συγκεκριμένες δυνατότητες για την πραγματοποίηση της διαδικασίας των συνειρμών.

29.26.Β

Για να σου το κάνω πιο λιανά και να σε βοηθήσω να το καταλάβεις καλύτερα, και για να μη χάνω χρόνο με εξηγήσεις για την ίδια την ουσία και τον τρόπο λειτουργίας των κοσμικών αυτών πραγματοποιήσεων, των Μπομπινοκαντηλομάρς — που κρυσταλλώνονται, σύμφωνα με τους νόμους, στις «εντοπίσεις» ή «μυαλά» των όντων που ζουν σύμφωνα μόνο με την αρχή Ιτοκλανότζ — θα πάρω για παράδειγμα τα «Τζάμτεστερνοχ» που έχουν και οι ευνοούμενοί σου και που τα ονομάζουν «μηχανικά ρολόγια».

29.26.Β

Όπως ξέρεις, όλα αυτά τα Τζάμτεστερνοχ ή μηχανικά ρολόγια, αν και δουλεύουν με διαφορετικά συστήματα, είναι ωστόσο όλα κατασκευασμένα σύμφωνα με την ίδια αρχή της «πίεσης-ή-τάσης-του-εκτυλυσσόμενου-ελατηρίου».

29.26.Β

Μερικά από τα συστήματα των Τζάμτεστερνοχ, ή μηχανικών ρολογιών, έχουν ένα ελατήριο υπολογισμένο και συναρμολογημένο κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να ξετυλίγεται ακριβώς μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες· σε κάποιο άλλο σύστημα, το ελατήριο δεν χρειάζεται κούρντισμα παρά μόνο μια φορά τη βδομάδα· ενώ σ’ ένα τρίτο, απλώς κάθε μήνα.

29.26-7.Β

Το Μπομπινοκαντηλομάρς στο μυαλό των όντων που ζούνε σύμφωνα μόνο με την αρχή Ιτοκλανότζ, αντιστοιχεί στο ελατήριο διαφόρων συστημάτων «μηχανικών ρολογιών».

Όπως ακριβώς η διάρκεια λειτουργίας στα «μηχανικά ρολόγια» εξαρτάται από το ελατήριο που έχουν, έτσι και στα όντα η διάρκεια της ύπαρξής τους εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τα Μπομπινοκαντηλομάρς που δημιουργούνται στα μυαλά τους από τη στιγμή της εμφάνισης τους, και κατόπιν κατά τη διαδικασία του μετέπειτα σχηματισμού τους.

29.27.Β

Όπως ακριβώς το ελατήριο των ρολογιών «κουρντίζεται» για μια καθορισμένη διάρκεια, έτσι και τα όντα μπορούν να «συσχετίζουν» ή να έχουν εμπειρίες, στο μέτρο ακριβώς που η Φύση εναπόθεσε τις αντίστοιχες δυνατότητες μέσα σ’ αυτά τα Μπομπινοκαντηλομάρς, όταν αυτά κρυσταλλώνονταν στα μυαλά τους.

29.27.Β

Μπορούν να συσχετίζουν, και κατά συνέπεια να υπάρχουν, τόσο ακριβώς χρόνο, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο.

29.27.Β

Τα «μηχανικά ρολόγια» μπορούν, αφού κουρντιστούν, να λειτουργούν όσο το ελατήριο είναι «τεντωμένο»· κατά τον ίδιο τρόπο, τα όντα, στα μυαλά των οποίων κρυσταλλώνονται τα Μπομπινοκαντηλομάρς, μπορούν να έχουν εμπειρίες, και κατά συνέπεια να υπάρχουν, όσο τα Μπομπινοκαντηλομάρς τα οποία σχηματίστηκαν στα μυαλά τους κάτω από την επιρροή των επτά εξωτερικών συνθηκών που αναφέρθηκαν δεν έχουν ακόμα εξαντληθεί.

29.27.Β

Από τη στιγμή λοιπόν, παιδί μου, που έλειψαν από την παρουσία των ευνοουμένων σου τα αποτελέσματα των Πάρτκντολγκ-καθηκόντων, και η διάρκεια της ύπαρξής τους άρχισε να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τα αποτελέσματα εκείνων των εφτά τυχαίων εξωτερικών συνθηκών, τούτη η διάρκεια, ιδιαίτερα για τα σύγχρονα όντα, άρχισε να ποικίλλει.

29.27.Β

Η διάρκεια της ύπαρξής τους μπορεί να ποικίλλει σήμερα από ένα από τα λεπτά τους μέχρι εβδομήντα ή ενενήντα από τα χρόνια τους…

29.27.Β

Κι έτσι, σαν επακόλουθο αυτών που σου είπα, όποιος και να ’ναι ο τρόπος ύπαρξης των ευνοουμένων σου, όσα μέτρα κι αν πάρουν — ακόμα κι αν μπουν «μέσα σε γυάλα», κατά την έκφραση τους — μόλις εξαντληθεί το περιεχόμενο των Μπομπινοκαντηλομάρς που κρυσταλλώθηκαν στα μυαλά τους, παύει αμέσως να λειτουργεί το άλφα ή βήτα μυαλό τους.

29.27.Β

Η μόνη διαφορά ανάμεσα στα «μηχανικά ρολόγια» και στους σημερινούς ευνοούμενους σου είναι ότι τα ρολόγια δεν έχουν παρά ένα μόνο ελατήριο, ενώ τα όντα έχουν τρία ανεξάρτητα Μπομπινοκαντηλομάρς.

29.28.Β

Τα ανεξάρτητα αυτά Μπομπινοκαντηλομάρς των τριών «εντοπίσεων» ή μυαλών των όντων ονομάζονται συνήθως ως εξής:

1. Μπομπινοκαντηλομάρς του νοητικού κέντρου.

2. Μπομπινοκαντηλομάρς του συναισθηματικού κέντρου.

3. Μπομπινοκαντηλομάρς του κινητικού κέντρου.

29.28.Β

Ένα γεγονός, το οποίο επαναλαμβάνεται συχνά τώρα τελευταία, είναι ότι η διαδικασία του «ιερού Ρασκουάρνο» πραγματοποιείται στους ευνοούμενους σου «κατά τρίτα», πεθαίνουν δηλαδή «κατά μέρη». Το γεγονός αυτό προέρχεται, και τούτο, από το ότι τα όντα που εμφανίζονται και σχηματίζονται αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με την αρχή Ιτοκλανότζ, εξαιτίας της μη εναρμονισμένης τους ύπαρξης, δεν εξαντλούν αρμονικά το περιεχόμενο των τριών ξέχωρων και ανεξάρτητων μυαλών τους, δηλαδή τα Μπομπινοκαντηλομάρς τους· για το λόγο αυτό, πέφτουν συχνά θύματα εκείνου του φριχτού «θανάτου», που δεν ταιριάζει καθόλου σε τρίμυαλα όντα.

29.28.Β

Κατά την παραμονή μου εκεί κάτω, πολλές φορές διαπίστωσα και μόνος μου τούτο το «θάνατο κατά τρίτα».

29.28.Β

Γεγονός είναι ότι ακόμη κι όταν χρησιμοποιθεί τελείως το Μπομπινοκαντηλομάρς ενός από τα μυαλά τους, οι ευνοούμενοί σου, ιδιαίτερα οι σύγχρονοι, εξακολουθούν παρόλα αυτά να υπάρχουν, και μερικές φορές μάλιστα για πολύν καιρό.

29.28.Β

Το περιεχόμενο ενός από τα Μπομπινοκαντηλομάρς, για παράδειγμα, συμβαίνει συχνά εκεί κάτω να έχει εξαντληθεί εντελώς σε ένα από τα τρίμυαλα όντα, λόγω μιας ιδιαίτερα αφύσικης ύπαρξης· αν πρόκειται για το «κινητικό κέντρο», που οι ίδιοι ονομάζουν «νωτιαίο» μυελό, εκείνο το τρίμυαλο ον, ενώ εξακολουθεί να «σκέφτεται» και να «αισθάνεται», χάνει τη δυνατότητα να διευθύνει με τη θέληση του τα μέρη του πλανητικού του σώματος.

29.28-9.Β

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί εδώ, ότι αν ένας από τους σημερινούς ευνοουμένους σου πεθάνει «εν μέρει» για πάντα με τον τρόπο αυτό, οι σύγχρονοι Τζιρλικνέρ τους, ή, όπως λένε, οι γιατροί τους, πιστεύουν ακράδαντα ότι ένας τέτοιος «θάνατος» δεν είναι παρά μια αρρώστια, και δίνουν στη φανταστική αυτή αρρώστια κάθε είδους ονόματα, που η συνήχηση τους θυμίζει την αρχαία γλώσσα που λέγεται «Ελληνική», και, ενώ δεν ξέρουν τίποτα απολύτως γι’ αυτή την αρρώστια, προσπαθούν να τη θεραπεύσουν με όλες εκείνες τις δοκησισοφίες που τους χαρακτηρίζουν.

29.29.Β

Τα πιο κοινά ονόματα για τις αρρώστιες αυτές είναι: «ημιπληγία», «παραπληγία», «προϊούσα γενική παράλυσις», «νωτιαίο συφιλιδική φθίσις», «τρομώδης παράλυσις», «σκλήρυνσις κατά πλάκας», κ.λπ…

29.29.Β

Τούτος ο θάνατος κατά τρίτα, στον πλανήτη Γη που τόσο σου αρέσει, συμβαίνει πολύ συχνά κατά τους δύο τελευταίους αιώνες· προσβάλλει κυρίως εκείνους τους ευνοούμενους σου που ανήκουν σε όλες τις μικρές ή μεγάλες κοινότητες, οι οποίοι, λόγω του «επαγγέλματος» τους ή εξαιτίας κάποιου «πάθους» σαν κι αυτά που ξεφυτρώνουν εκεί κάτω — πάντοτε λόγω των αφύσικα δημιουργημένων συνθηκών της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης — ξοδεύουν σε μεγάλο ποσοστό το περιεχόμενο του Μπομπινοκαντηλομάρς του ενός ή του άλλου μυαλού τους κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους.

29.29.Β

Για παράδειγμα, ο «θάνατος κατά τρίτα» του Μπομπινοκαντηλομάρς του «κινητικού» κέντρου, ή νωτιαίου μυελού, συμβαίνει συχνά σε όσα γήινα όντα το ρίχνουν σε μια ενασχόληση που συνηθίζεται τώρα στη σημερινή κοινότητα της Αγγλίας, και είναι επακόλουθο της ολέθριας επινόησης των αρχαίων Ελλήνων — στην ολέθρια ενασχόληση που ονομάζουν «σπορ».

29.29.Β

Θα καταλάβεις τέλεια τον καταστρεπτικό χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι συνέπειες αυτής της ολέθριας ενασχόλησης εκεί κάτω, όταν μάθεις ότι, αν και κατά την παραμονή μου ανάμεσα στους ευνοούμενους σου αφιέρωσα ειδική στήλη των στατιστικών μου σε έρευνες που θα μου επέτρεπαν να διαπιστώσω τη διάρκεια ύπαρξης των τρίμυαλων όντων που έκαναν εκεί κάτω τους επαγγελματίες «παλαιστές», δεν μπόρεσα να σημειώσω ούτε μια περίπτωση που κάποιο από αυτά τα όντα υπήρξε περισσότερο από σαράντα εννέα από τα χρόνια τους.

29.29.Β

Ο «θάνατος κατά τρίτα» που οφείλεται στο πρόωρο άδειασμα του Μπομπινοκαντηλομάρς του συναισθηματικού κέντρου προκαλείται τις περισσότερες φορές εκεί κάτω στα όντα που γίνονται επαγγελματίες «εκπρόσωποι της τέχνης», όπως λένε.

29.29-30.Β

Οι περισσότεροι από αυτούς τους γήινους επαγγελματίες — και κυρίως οι σύγχρονοι — προσβάλλονται καταρχήν από μια αρρώστια που παίρνει διάφορες μορφές, και λέγεται «ψυχοπάθεια»· μετά, κάτω από την επίδραση της ψυχοπάθειας αυτής, «μαθαίνουν να αισθάνονται», όπως λένε· κι από κει και πέρα, δοκιμάζοντας συχνά την αφύσικη αυτή οντική παρόρμηση, κατασπαταλούν σιγά-σιγά το περιεχόμενο του Μπομπινοκαντηλομάρς του συναισθηματικού τους κέντρου, και, δυσαρμονίζοντας έτσι το ρυθμό της συνολικής τους παρουσίας, καταλήγουν να έχουν ένα τέλος ιδιότυπο, που είναι σπάνιο ακόμα κι ανάμεσά τους.

29.30.Β

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρηθεί εδώ, ότι ο «θάνατος κατά τρίτα» που οφείλεται στο συναισθηματικό κέντρο προέρχεται επίσης από μια περίεργης μορφής «ψυχοπάθεια», που λέγεται εκεί κάτω «αλτρουισμός».

29.30.Β

Ο πρόωρος, πάλι, «μερικός» θάνατος από το Μπομπινοκαντηλομάρς του νοητικού κέντρου συμβαίνει όλο και συχνότερα, τον τελευταίο καιρό, ανάμεσα στους ευνοουμένους σου. Ο θάνατος στο «νοητικό κέντρο» χτυπάει εκείνους κυρίως τους ευνοουμένους σου που βάλθηκαν να γίνουν — ή που είναι ήδη — «σοφοί της νέας φουρνιάς», ή εκείνους που κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους κυριεύτηκαν από το πάθος γι’ αυτά που ονομάζουν «βιβλία» και «εφημερίδες».

29.30.Β

Επειδή τα τρίμυαλα αυτά όντα διαβάζουν πάρα πολύ και συσχετίζουν απλώς και μόνο σκέψεις, το περιεχόμενο του Μπομπινοκαντηλομάρς του «νοητικού κέντρου» τους εξαντλείται πριν από εκείνο των Μπομπινοκαντηλομάρς των άλλων οντικών τους κέντρων.

29.32.Β

Αργότερα θα σου εξηγήσω γιατί εξαντλείται πρόωρα και τελικά πεθαίνει το μυαλό που υποβλήθηκε κατά την περίοδο της ύπαρξής του σε κατάχρηση συνειρμών, και πώς εξαντλεί στη συνέχεια τα υπόλοιπα Μπομπινοκαντηλομάρς, χωρίς τούτα να φταίνε καθόλου, όταν αναφερθώ στα όντα που υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα προς την αρχή Ιτοκλανότζ — μια και οι εκδηλώσεις τους εξαρτώνται μόνο από μία ή δύο από τις τρεις πνευματοποιημένες πηγές τους, και όχι από τον αρμονικό συνδυασμό και των τριών μαζί.

29.32.Β

Πρέπει εδώ να σου πω ότι ακόμα και σήμερα συναντάμε στον πλανήτη Γη, ανάμεσα στους ευνοούμενους σου, ορισμένα όντα των οποίων η διάρκεια ύπαρξης φτάνει μέχρι και πέντε από τους αιώνες του.