Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Ινσαπαλνιανό

 

30 Η Τέχνη

30.52-3.Β

Παρόλο που σκοπεύω να σου το εξηγήσω αργότερα με λεπτομέρειες, θεωρώ χρήσιμο να εξετάσω από τώρα το πώς και το γιατί, στην παρουσία των «Ινσαπαλνιανών κοσμικών συγκεντρώσεων», κάθε συγκεκριμένος σχηματισμός αποκτά την ιδιότητα, από τις εξελικτικές και ενελικτικές διαδικασίες, να προκαλεί διαφορετικά αποτελέσματα στο όργανο που μας ενδιαφέρει.

30.53.Β

Θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να πω ότι η «ολική συνισταμένη των δονήσεων», όπως και όλοι οι ήδη συγκεκριμένοι κοσμικοί σχηματισμοί, συγκροτείται σύμφωνα με το τελειωμένο αποτέλεσμα του θεμελιώδους κοσμικού νόμου του Ιερού Επταπαραπαρσινόχ — δηλαδή του κοσμικού νόμου που τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη της Βαβυλωνιακής περιόδου ονόμαζαν «Νόμο του Επτά»· με άλλα λόγια, αυτή η συνισταμένη περιλαμβάνει επτά «σύνολα αποτελεσμάτων», ή, όπως λένε ακόμη καμιά φορά, επτά «τάξεις δονήσεων», που προκύπτουν από κοσμικές πηγές, η έλευση και η μετέπειτα δράση των οποίων εξαρτώνται από επτά άλλες πηγές, που κι αυτές αναδύονται και εξαρτώνται με τη σειρά τους από επτά άλλες, και ούτω καθεξής, ως την Αγιότατη Μοναδική Δόνηση με τις επτά ιδιότητες, που προκύπτει από την Υπέρτατη Άγια Αρχική Πηγή. Και από το σύνολο τους συντίθεται η «ολική συνισταμένη των δονήσεων» όλων των πηγών πραγματοποίησης όλων όσων υπάρχουν μέσα στο Σύμπαν, χάρη στους μετασχηματισμούς των οποίων πραγματοποιείται στη συνέχεια μέσα στην παρουσία των «Ινσαπαλνιανών κοσμικών συγκεντρώσεων» ο αριθμός των διάφορων «τονικοτήτων» που ανάφερα.

30.53.Β

Όσο για τις ιδιαιτερότητες της «Αγιότατης Μοναδικής Δόνησης με τις επτά ιδιότητες», θα τις καταλάβεις μόνο όταν θα κρίνω ότι πρέπει να σου εξηγήσω, πολύ διεξοδικά, όπως σου υποσχέθηκα πολλές φορές, όλους τους μεγάλους θεμελιώδεις νόμους της δημιουργίας και της ύπαρξης του Κόσμου.

30.53-4.Β

Μέχρι τότε, για το θέμα που μας απασχολεί, θα πρέπει να ξέρεις ότι όταν η ολική συνισταμένη των δονήσεων», ή, όπως θα έλεγαν τα γήινα τρίμυαλα όντα, όταν η «λευκή ακτίνα» εισχωρεί, μαζί με την παρουσία που προσιδιάζει σ’ αυτήν, στις σφαίρες της παρουσίας ενός Ινσαπαλνιανού πλανήτη όπου ο μετασχηματισμός της είναι δυνατός, υφίσταται τότε, όπως ακριβώς και κάθε ήδη καθορισμένη κοσμική εμφάνιση που επιδέχεται μία περαιτέρω πραγματοποίηση, την κοσμική διαδικασία που ονομάζεται Ντζαρτκλόμ· με άλλα λόγια, παρόλο που ως παρουσία παραμένει η ίδια, η ουσία της αποσυντίθεται, όπως θα λέγαμε, και προξενεί τις εξελικτικές και ενελικτικές διαδικασίες των διακεκριμένων «κεντροβαρικών δονήσεων» οι οποίες τη συγκροτούν· και οι διαδικασίες αυτές συμβαίνουν ως εξής: ορισμένες ομάδες «κεντροβαρικών δονήσεων» αποκολλιούνται από τις υπόλοιπες για να μετατραπούν σε τρίτες, και ούτω καθεξής.