Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Τελεονοφνιανή

 

39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου

39.314.Β

Εδώ πρέπει να μάθεις ότι οι σημερινοί ευνοούμενοί σου χρησιμοποιούν πολύ συχνά μια ιδέα, την οποία δεν ξέρω αν τη νιώθουν, αν είναι ενστικτώδης, ή αν την επαναλαμβάνουν μόνο μηχανικά, και την οποία εκφράζουν κάπως έτσι: «Είμαστε φτιαγμένοι κατ’ εικόνα του Θεού».

39.314.Β

Εκείνοι οι δυστυχισμένοι ούτε καν υποψιάζονται ότι, από όλες τους τις γνώσεις για τις κοσμικές αλήθειες εκείνη που εκφράζεται με αυτή τη διατύπωση είναι η μόνη που θα μπορούσε να είναι σωστή.

39.314.Β

Γιατί πραγματικά, καθένας τους είναι η εικόνα του Θεού. Όχι του «Θεού» που φαντάζονται με την σπιθαμιαία φαντασία τους, αλλά του αληθινού Θεού — έτσι όπως μερικές φορές ονομάζουμε το Μεγαλόκοσμό μας.

39.315.Β

Ο καθένας από αυτούς, μέχρι τις παραμικρότερες λεπτομέρειές του, είναι η ακριβής εικόνα, σε μικρογραφία, του συνόλου του Μεγαλόκοσμου, και ο καθένας τους έχει όλες τις διακεκριμένες λειτουργίες που πραγματοποιούν, μέσα στην παρουσία του Μεγαλόκοσμου, το κοσμικό Ιρανιρανουμάνζ, ή την «αρμονική ανταλλαγή των ουσιών», που διατηρεί σε ένα ενιαίο σύνολο μέσα στο Μεγαλόκοσμο την ύπαρξη όλων όσων υπάρχουν.

39.315.Β

Μα την αλήθεια, η έκφρασή τους: «Είμαστε η εικόνα του Θεού», ξεκαθαρίζει θαυμάσια μέχρι ποιο σημείο έχει πια ατροφήσει μέσα τους κάθε «αισθαντική οντική λογική», ή, όπως ονομάζεται μερικές φορές, «Τελεονοφνιανή σκέψη».

39.315.Β

Παρόλο που χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση που ανταποκρίνεται στην αλήθεια, στην πραγματικότητα, γι’ αυτήν, όπως και για τόσες άλλες εκφράσεις, ακόμα κι αν ήθελαν ειλικρινά και ενεργητικά και με όλη τους την παρουσία να την καθορίσουν με τις εσωτερικές εικόνες και την ουσιαστική κατανόηση που διαθέτουν, η παράδοξα μυωπική σκέψη τους θα σκάρωνε, στην καλύτερη περίπτωση, κάτι σαν και τούτο:

39.315.Β

«Ωραία… Αν είμαστε φτιαγμένοι “κατ’ εικόνα του Θεού”… αυτό σημαίνει… αυτό σημαίνει… ότι ο “Θεός” μας μοιάζει, και ότι έχει την ίδια όψη με μας… Αυτό σημαίνει ότι ο “Θεός” έχει κι αυτός μουστάκια, γενειάδα και μύτη, όπως κι εμείς, και ότι φοράει ρούχα σαν τα δικά μας. Ντύνεται σαν εμάς γιατί όπως κι εμείς, χωρίς αμφιβολία, του αρέσει η σεμνότητα. Δεν έδιωξε για το τίποτα τον Αδάμ και την Εύα από τον παράδεισο, όταν ξέχασαν να φορέσουν το φύλλο συκής…»

39.315.Β

Σε ορισμένα όντα εκεί κάτω, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια, η Τελεονοφνιανή οντική σκέψη, ή, «αισθαντική λογική», έχει εκφυλιστεί τελείως, έτσι ώστε σύμφωνα με την εικόνα που έχουν για το Θεό τους, τον βλέπουν ξεκάθαρα μ’ ένα χτενάκι να προεξέχει από το αριστερό τσεπάκι, χτενάκι που χρησιμοποιεί για να χτενίζει πού και πού την περίφημη γενειάδα του.

39.315-6.Β

Αυτή η παράξενη Τελεονοφνιανή ιδέα που οι ευνοούμενοί σου σχηματίζουν για το Θεό τους, προέρχεται κυρίως από τις Χασναμουσιανές εκδηλώσεις εκείνων των «σοφών» όντων, που, όπως θυμάσαι, είχαν μαζευτεί στην πόλη της Βαβυλώνας, για να επινοήσουν διάφορα κακοήθη «μυθεύματα» γύρω από το Θεό τους, τα οποία αργότερα έτυχε να διαδοθούν σε ολόκληρη την επιφάνεια του κακόμοιρου πλανήτη τους — επειδή εκείνη την εποχή τα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, αρχίζοντας να ζουν μ’ έναν ιδιαίτερα «Σελζελνουαλνιανό» τρόπο, δηλαδή παραμένοντας «παθητικά» απέναντι στις οντικές προσπάθειες που απαιτούνται από τα τρίκεντρα όντα, απορροφούσαν και αφομοίωναν με απληστία κάθε τέτοια ολέθρια επινόηση.

39.316.Β

Αργότερα, κατά τη μετάδοσή τους από γενιά σε γενιά, κρυσταλλώθηκε προοδευτικά μέσα τους ένα τερατώδες «Λογικνεστεριανό υλικό», που είχε σαν αποτέλεσμα να ευνοείται στον ψυχισμό των σημερινών τρίμυαλων όντων η Τελεονοφνιανή οντική σκέψη, που είναι τόσο τρομερά αφύσικη.

39.316.Β

Και φαντάζονται το Θεό τους με μεγάλη γενειάδα, επειδή μέσα στις ολέθριες επινοήσεις των Βαβυλωνίων «σοφών» λεγόταν ότι ο περίφημος «Θεός» τους είχε την όψη ενός σεβάσμιου γέροντα με πλούσια γενειάδα.

Μέσα όμως στη φαντασία τους, οι σημερινοί ευνοούμενοί σου έφτασαν ακόμη μακρύτερα: βλέπουν το Θεό τους σαν έναν «γέρο Εβραίο», αφού, στον κουτσουρεμένο νου τους, όλα τα άγια πρόσωπα ανήκουν σ’ αυτή τη φυλή.

39.316.Β

Όπως και να ’χει το πράγμα, παιδί μου, κάθε ευνοούμενος σου είναι από κάθε άποψη, στο σύνολο της παρουσίας του, η ακριβής εικόνα του Μεγαλόκοσμού μας.