Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Ντζαρτκλόμ

 

17 Το Αρχι-παράλογο
Σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του Βεελζεβούλ, ο ήλιος μας ούτε φωτίζει ούτε θερμαίνει.

17.124.Α

Σου επαναλαμβάνω ότι το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ συμμετέχει πάντα αναγκαστικά, μαζί με άλλες ήδη καθορισμένες κοσμικές κρυσταλλώσεις, στους κοσμικούς σχηματισμούς, μικρούς ή μεγάλους, σε όποιο μέρος του Σύμπαντος κι αν εμφανίζονται και όποιες κι αν είναι οι εξωτερικές συνθήκες του περιβάλλοντος.

17.124.Α

Αυτή η «Μοναδική Κοσμική Κρυστάλλωση», αυτό «το Ενεργό Στοιχείο», έχει πολλές ιδιότητες εντελώς δικές του, και οι χαρακτηριστικές ιδιαιτερότητες του προκαλούν τα περισσότερα κοσμικά φαινόμενα — χωρίς να εξαιρούνται τα φαινόμενα για τα οποία μιλήσαμε που συμβαίνουν στην ατμόσφαιρα ορισμένων πλανητών.

17.124.Α

Το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο έχει, όπως σου είπα, πολλές εντελώς δικές του ιδιαιτερότητες, αλλά μας αρκεί, στη συζήτησή μας, να γνωρίσουμε μόνο δύο από αυτές.

17.124-5.Α

Η πρώτη είναι η εξής: όταν συμπυκνώνεται μια νέα κοσμική ενότητα, το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο δεν συγχωνεύεται μαζί της, ούτε και μεταστοιχειώνεται στην ολότητα του σε κάποιο δεδομένο σημείο του νέου σχηματισμού — όπως κάνουν όλες οι άλλες κρυσταλλώσεις μέσα σε όλους τους κοσμικούς σχηματισμούς. Αλλά μόλις εισχωρήσει, έτσι όπως είναι σύσσωμο, μέσα σε κάποια κοσμική ενότητα, αμέσως του συμβαίνει κάτι που λέγεται «Ντζαρτκλόμ», δηλαδή διασπάται στις τρεις θεμελιώδεις αρχές οι οποίες το γέννησαν. Έπειτα η καθεμιά από αυτές τις τρεις αρχές, ξεχωριστά, καθορίζει στην ίδια την κοσμική ενότητα, την ανεξάρτητη συγκέντρωση τριών άλλων διακεκριμένων σχηματισμών. Και έτσι το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο δημιουργεί, στην αρχή κάθε νέου σχηματισμού, πηγές για την ενδεχόμενη εκδήλωση του δικού του ιερού νόμου του Τριαμαζικάμνω.

17.126-7.Α

Για να μπορέσεις να καταλάβεις καλύτερα τα φαινόμενα που παράγονται μέσα στις ατμόσφαιρες, πρέπει να μάθεις και να θυμάσαι πάντοτε ότι κατά τις περιόδους που το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ υφίσταται το «Ντζαρτκλόμ», κάτω από τη δράση της ιερής διαδικασίας του «Αϊεϊοϊουοά», το μέρος του καθαρού Αιθεροκρίλνο — δηλαδή το «αναλοίωτο» μέρος του — που εισχωρεί απαραίτητα σε όλους τους κοσμικούς σχηματισμούς και χρησιμεύει, ας πούμε, για να συνδέει μεταξύ τους όλα τα ενεργά στοιχεία αυτών των σχηματισμών, αποσπάται προσωρινά από αυτό, για να ενοποιηθεί και πάλι μόλις τα τρία κύρια μέρη του Οκιντανόχ ξανασυγχωνευτούν.

17.127-8.Α

Λοιπόν, παιδί μου, η βασική ιδιαιτερότητα του Πανταχού Παρόντος Οκιντανόχ είναι ότι, καθώς υφίσταται τη διαδικασία «Ντζαρτκλόμ» μέσα στην παρουσία των όντων, την υφίσταται, τη φορά αυτή, χωρίς να έρθει σε επαφή με τις εκπορεύσεις μιας μεγάλης κοσμικής συγκέντρωσης· και οι παράγοντες αυτής της διαδικασίας στην παρουσία των όντων είναι: είτε τα αποτελέσματα των Πάρτκντολγκ-καθηκόντων που πραγματοποιούνται συνειδητά από τα ίδια τα όντα — και για τα οποία θα σου μιλήσω, λεπτομερέστερα αργότερα — είτε η διαδικασία της Μεγάλης Φύσης που υπάρχει στο Σύμπαν με την ονομασία «Κερκουλνουαρνιανή πραγμάτωση», η οποία συνίσταται στην «πραγματοποίηση-του-απαιτούμενου-συνόλου-των-δονήσεων-μέσω-προσαρμογής».

Αυτή η τελευταία διαδικασία πραγματώνεται στα όντα χωρίς την παραμικρή συμμετοχή της συνειδητότητάς τους.

17.128.Α

Και στις δύο περιπτώσεις, μόλις το Οκιντανόχ διεισδύσει στην παρουσία ενός όντος και υποστεί το Ντζαρτκλόμ, το καθένα από τα συστατικά του μέρη συγχωνεύεται με όσα συστατικά μέρη των προσλήψεων του όντος τού αντιστοιχούν τη δεδομένη στιγμή, ανάλογα με τη «συγγένεια των δονήσεών» τους, και έπειτα συγκεντρώνεται στις εντοπίσεις που του αρμόζουν, δηλαδή στα αντίστοιχα μυαλά.

Αυτές οι συγχωνεύσεις ονομάζονται «Οντικά Ιμπουλσάκρι».

17.128-9.Α

Τα τρίμυαλα όντα έχουν τη δυνατότητα της προσωπικής τους τελειοποίησης, διότι στη συνολική τους παρουσία είναι εντοπισμένα τρία κέντρα, ή οντικά μυαλά στα οποία κατασταλάζουν οι τρεις άγιες αρχές του Τριαμαζικάμνω, μόλις το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ υποστεί τη διαδικασία του Ντζαρτκλόμ, και αποκτούν τη δυνατότητα μιας περαιτέρω πραγματοποίησης, αυτή τη φορά ανεξάρτητης.

17.129.Α

Λοιπόν, γεγονός είναι ότι τα όντα που έχουν το τρίμυαλο σύστημα μπορούν, με τη συνειδητή και σκόπιμη εκπλήρωση των οντικών Πάρτκντολγκ-καθηκόντων τους, να χρησιμοποιήσουν για τη δική τους παρουσία τις τρεις άγιες δυνάμεις του Οκιντανόχ, απελευθερωμένες δια του Ντζαρτκλόμ, και να οδηγήσουν την παρουσία τους ως την κατάσταση που καλείται «Σακρονουλαντσακνιανή»· μπορούν δηλαδή να γίνουν Άτομα που έχουν το δικό τους ιερό νόμο του Τριαμαζικάμνω, αυτόν που τους δίνει τη δυνατότητα να απορροφήσουν συνειδητά και να επενδύσουν ολοκληρωτικά στη συνολική τους παρουσία το «Ιερό» εκείνο που ευνοεί μέσα στις κοσμικές ενότητες, μεταξύ των άλλων, την πραγμάτωση της λειτουργίας του Αντικειμενικού ή Θείου Νου.

17.130-1.Α

Λοιπόν, παιδί μου, το Οκιντανόχ υφίσταται και μέσα στην παρουσία των ευνοουμένων σου τη διαδικασία του Ντζαρτκλόμ, και η καθεμία από τις τρεις άγιες αρχές του συγχωνεύεται ξεχωριστά με άλλες κοσμικές κρυσταλλώσεις, με σκοπό την αντίστοιχη πραγμάτωση. Επειδή όμως έπαψαν πλέον οριστικά να εκπληρώνουν τα οντικά τους Πάρτκντολγκ-καθήκοντα σαν συνέπεια των αφύσικων συνθηκών ύπαρξης που βαθμιαία δημιούργησαν από μόνα τους, η μόνη από τις τρεις άγιες αρχές όλων όσων υπάρχουν, που μεταστοιχειώνεται για τη δική τους παρουσία, είναι η «αρνητική αρχή».

 

18 Το Αρχι-εξωφρενικό

18.137-8.Α

«Από εκεί», συνέχισε, «το Οκιντανόχ κυλάει μέσα σ’ ένα άλλο Χριχιρχί, ή “δυναμό”, όπου υφίσταται τη διαδικασία Ντζαρτκλόμ· μετά, καθένα από τα ξεχωριστά μέρη του, συγκεντρώνεται πιο πέρα σε άλλα “δοχεία”» — έδειξε τότε κάποια άλλη συσκευή που έμοιαζε με «συσσωρευτή». «Έπειτα, με τη βοήθεια διαφόρων μέσων, συγκεντρώνω χωριστά, για τα πειράματά μου, καθένα από τα ενεργά μέρη του Οκιντανόχ, που περιέχονται μέσα σ’ εκείνα τα δευτερεύοντα “δοχεία”.

18.147.Α

«Καθεμιά από αυτές τις εξωτερικά όμοιες συσκευές βρίσκεται σε απ’ ευθείας επικοινωνία με τα δευτερεύοντα “δοχεία” που σας έδειξα έξω από το Χραχαρτσάχα, μέσα στα οποία τα ενεργά μέρη του Οκιντανόχ που έχουν υποστεί το τεχνητό Ντζαρτκλόμ ξανασυγχωνεύονται σ’ ένα ενιαίο σύνολο.

18.147.Α

«Οι τρεις αυτές συσκευές είναι κατασκευασμένες με τέτοιον τρόπο ώστε τα δευτερεύοντα “δοχεία” να μπορούν να προμηθεύουν ακόμα κι εδώ, μέσα σ’ ένα χώρο απόλυτου κενού, το καθένα από τα ενεργά μέρη του Οκιντανόχ στην καθαρή μορφή του και σε όση ποσότητα χρειαζόμαστε για τα πειράματά μας, ενώ μπορούμε να τροποποιήσουμε κατά βούληση τη δύναμη που προκύπτει από την τάση τους να “συγχωνεύονται πάλι σ’ ένα ενιαίο σύνολο”, δύναμη η οποία τους είναι σύμφυτη και εξαρτάται από το βαθμό συμπύκνωσης της μάζας τους.

18.147.Α

«Για άλλη μια φορά, μέσα σε τούτο το χώρο του απόλυτου κενού, θα σας δείξω το μη σύμφωνο προς τους νόμους φαινόμενο που πριν λίγο παρατηρήσαμε από έξω. Με άλλα λόγια, θα σας επιδείξω και πάλι το συμπαντικό φαινόμενο που παράγεται όταν, μετά από ένα Ντζαρτκλόμ, δύο από τα διακεκριμένα μέρη του Οκιντανόχ συναντηθούν μέσα σ’ ένα χώρο από τον οποίο αφαιρέθηκε κάθε κοσμική συγκέντρωση και όπου τείνουν, χωρίς τη συμμετοχή του τρίτου, να ανασυγχωνευτούν σ’ ένα ενιαίο σύνολο».

18.149.Α

Έπειτα συνέχισε:

«Τώρα θα σας δείξω με ποιον τρόπο και με ποιους συνδυασμούς, ανάμεσα στο Ντζαρτκλόμ και στην “τάση των μερών του Οκιντανόχ να ξανασυγχωνεύονται σ’ ένα σύνολο”, εμφανίζονται σε κάθε πλανήτη τα “ορυκτά” τα οποία συγκροτούν την εσωτερική του παρουσία, καθώς και οι προκαθορισμένοι σχηματισμοί διαφόρων πυκνοτήτων, όπως είναι τα “πετρώματα”, τα “αέρια”, τα “μεταλλεύματα”, τα “μέταλλα” κ.λπ. Θα σας δείξω πώς όλα αυτά χάρη στους ίδιους παράγοντες, μεταστοιχειώνονται προοδευτκά τα μεν στα δε, και τον τρόπο που οι δονήσεις που εκπέμπονται από αυτές τις μεταστοιχειώσεις συγκροτούν “το σύνολο των δονήσεων” το οποίο εξασφαλίζει στους πλανήτες τη σταθερότητά τους στα πλαίσια της διαδικασίας που λέγεται “συνολική αρμονική κίνηση των συστημάτων”.

18.150.Α

«Καταρχήν, κάτω από τη δράση οποιουδήποτε Ντζαρτκλόμ μη σύμφωνου με τους νόμους, τα διακεκριμένα μέρη του Οκιντανόχ που είναι ενσωματωμένα σε κάθε πλανήτη, εντοπίζονται στο περιβάλλον που συγκροτείται στην περιοχή του πλανήτη όπου παράγεται το Ντζαρτκλόμ, μέσα δηλαδή στο ορυκτό που βρίσκεται σ’ εκείνο το μέρος εκείνη ακριβώς τη στιγμή.

 

22 Ο Βεελζεβούλ για πρώτη φορά στο Θιβέτ

22.233.Α

Καθώς όμως, τα όντα του πλανήτη Άρη χρησιμοποιούν για την πρώτη οντική τροφή τους μόνο «πρόσφορα», ή «ψωμί», όπως το λένε οι ευνοούμενοί σου, σπέρνουν πάντοτε στο στέρεο μέρος του πλανήτη τους «σιτάρι».

Το σιτάρι αντλούσε τότε την αναγκαία για το «εξελικτικό Ντζαρτκλόμ» υγρασία αποκλειστικά και μόνο από αυτό που ονομάζεται «δροσιά»· έτσι ένας σπόρος σιταριού δεν έδινε παρά το ένα έβδομο της ολικής διαδικασίας του Ιερού Επταπαραπαρσινόχ, δηλαδή η συγκομιδή δεν ήταν, όπως λένε, παρά μιας «εβδόμης».

 

30 Η Τέχνη

30.53-4.Β

Μέχρι τότε, για το θέμα που μας απασχολεί, θα πρέπει να ξέρεις ότι όταν η ολική συνισταμένη των δονήσεων», ή, όπως θα έλεγαν τα γήινα τρίμυαλα όντα, όταν η «λευκή ακτίνα» εισχωρεί, μαζί με την παρουσία που προσιδιάζει σ’ αυτήν, στις σφαίρες της παρουσίας ενός Ινσαπαλνιανού πλανήτη όπου ο μετασχηματισμός της είναι δυνατός, υφίσταται τότε, όπως ακριβώς και κάθε ήδη καθορισμένη κοσμική εμφάνιση που επιδέχεται μία περαιτέρω πραγματοποίηση, την κοσμική διαδικασία που ονομάζεται Ντζαρτκλόμ· με άλλα λόγια, παρόλο που ως παρουσία παραμένει η ίδια, η ουσία της αποσυντίθεται, όπως θα λέγαμε, και προξενεί τις εξελικτικές και ενελικτικές διαδικασίες των διακεκριμένων «κεντροβαρικών δονήσεων» οι οποίες τη συγκροτούν· και οι διαδικασίες αυτές συμβαίνουν ως εξής: ορισμένες ομάδες «κεντροβαρικών δονήσεων» αποκολλιούνται από τις υπόλοιπες για να μετατραπούν σε τρίτες, και ούτω καθεξής.

30.70.Β

Και πραγματικά, παιδί μου, οι ακολουθίες των ήχων που συνθέτανε έτσι, είχαν μια δράση τελείως παράξενη σε κάθε ον, στην παρουσία του οποίου εισχωρούσαν.

30.70.Β

Ακόμα και σε μένα, ένα ον «φτιαγμένο από άλλη πάστα», όπως θα λέγαμε, εμφανίζονταν διαφορετικές οντικές παρορμήσεις, οι οποίες διαδέχονταν η μία την άλλη με ασυνήθιστη σειρά.

30.70-1.Β

Κι αυτό γιατί οι ήχοι των μελωδιών τους, που συνδυάζονταν σε μια συγκεκριμένη αλληλοδιαδοχή, καθώς εισχωρούσαν στη συνηθισμένη μου παρουσία υφίσταντο το «Ντζαρτκλόμ», δηλαδή «χωρίζονταν στα τρία», όπως λένε, και επηρέαζαν με όμοιο τρόπο τα τρία διαφορετικής προέλευσης «Χλωντιστοματικούλ» μου· έπειτα, οι συνειρμοί που έρρεαν ταυτόχρονα και με την ίδια ένταση στα τρία ανεξάρτητα μυαλά μου και αναδύονταν από σειρές όμοιων μεν εντυπώσεων αλλά διαφορετικής φύσης, προξενούσαν στην παρουσία μου τρεις παρορμήσεις τελείως διαφορετικής φύσης.

30.71.Β

Αν, για παράδειγμα, η εντόπιση της συνειδητότητας μου, ή το «νοητικό μου κέντρο» — για να μιλήσουμε όπως οι ευνοούμενοί σου — προκαλούσε στη συνολική μου παρουσία μια παρόρμηση χαράς, η δεύτερη εντόπιση, το «συναισθηματικό μου κέντρο» δηλαδή, γεννούσε μέσα μου την παρόρμηση που λέγεται «θλίψη»· και η τρίτη εντόπιση του σώματος μου, το «κινητικό μου κέντρο» δηλαδή, μια παρόρμηση θρησκευτικότητας.

 

32 Ο υπνωτισμός

32.140-1.Β

Αργότερα όμως, όταν τα περισσότερα απ’ αυτά τα όντα, άρχισαν να ζουν με ανάρμοστο για τρίμυαλα όντα τρόπο, η μεγάλη Φύση αναγκάστηκε να μετατρέψει τη «Φουλασνιταμνιανή» ύπαρξή τους σε μια ύπαρξη σύμφωνη προς την αρχή του Ιτοκλανότζ. Από τότε, οι συγκεκριμένες κρυσταλλώσεις που προβλέπει η Μεγάλη Φύση, οι οποίες αποτελούν το σημαντικότερο μέρος της δεύτερης οντικής τροφής — και οι οποίες, αφού αφομοιωθούν από τα όντα, μετατρέπονται σε ουσίες για την επένδυση και τελειοποίηση του «ανώτερου οντικού τους σώματος Κεστζάν» — στα περισσότερα όντα έπαψαν σιγά-σιγά να αφομοιώνονται, άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε ασυνείδητα, για τον προκαθορισμένο σκοπό, λόγω της αφύσικης οντικής του ύπαρξης.

Και καθώς οι ουσίες που μετασχηματίζονταν στις άλλες κοσμικές συγκεντρώσεις έρρεαν ασταμάτητα προς την ατμόσφαιρα του πλανήτη τους, εμφανίστηκε ανάμεσα στους δύστυχους ευνοουμένους σου, κατά τους τελευταίους αιώνες, μια καινούργια «αρρώστια», της οποίας η επίδραση είναι τώρα ολοφάνερα βλαβερή πάνω τους.

32.141.Β

Πραγματικά, αφού δεν χρησιμοποιούνται πια για το σκοπό για τον οποίο προορίζονται, οι συγκεκριμένες κοσμικές κρυσταλλώσεις, κατά τη διάρκεια κάποιων μετατοπίσεων που γίνονται μέσα στην ατμόσφαιρα, συγκεντρώνονται σε ορισμένα στρώματα της, και εισχωρούν στον καθένα από τους ευνοουμένους σου ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες που τους περιβάλλουν και την εσωτερική κατάσταση της συνολικής τους παρουσίας, κατάσταση η οποία άλλωστε εξαρτάται, πρώτα απ’ όλα, από τη μορφή των σχέσεων μεταξύ τους. Όμως, όταν πια εισχωρήσουν μέσα τους, καθώς και στις φυσικές συσκευές μεταστοιχείωσης των κοσμικών υλικών για τον Μέγιστο γενικό κοσμικό Τρωγωαυτοεγωκράτη, και δεν συναντήσουν εκεί το «υπόβαθρο» που αντιστοιχεί στις απαιτήσεις της διαδικασίας του «Ντζαρτκλόμ», αυτές οι κρυσταλλώσεις, κατά τη διάρκεια των μετέπειτα εξελίξεων ή ενελίξεων που απαιτούνται για να μετασχηματιστούν σε νέες κρυσταλλώσεις κατάλληλες γι’ αυτόν τον πλανήτη, και πριν ακόμη ολοκληρωθεί ο μετασχηματισμός τους, ασκούν στα πλανητικά σώματα, επηρεασμένες από διάφορους άλλους συμπτωματικούς συντελεστές, την επίδραση η οποία χαρακτηρίζει αυτήν ειδικά την αρρώστια που πρόσφατα εμφανίστηκε εκεί κάτω.

32.141.Β

Οι ευνοούμενοί σου ονόμασαν εκείνη την αρρώστια, και τη συγκεκριμένη της αιτία, με διάφορα ονόματα που ποικίλλουν ανάλογα με τις εποχές και τα διάφορα μέρη της επιφάνειας του πλανήτη τους· ακόμη και σήμερα, την ονομάζουν με διαφορετικούς τρόπους, και ερμηνεύουν με διάφορες «αμπελοφιλοσοφίες» την προέλευση της.

32.141-2.Β

Ανάμεσα στα πολλά ονόματα που δόθηκαν κατά καιρούς σ’ αυτή την αρρώστια, τα πιο συνηθισμένα είναι σήμερα τα: «γρίππη», «ίωση», «ισπανική γρίππη», «δάγκειος» και άλλα.