| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Κασεϊρατλίρ |
|---|---|
28 Ο κύριος ένοχος της καταστροφής των Άγιων Εργασιών του Ασιάτα Σεϊμάς |
|
28.343-4.Α |
Χάρη στο διπλό «κέντρο βάρους» της εσωτερικής του ύπαρξης, η παρουσία εκείνου του τρίμυαλου γήινου όντος μπόρεσε να επενδύσει και να τελειοποιήσει το «ανώτατο οντικό μέρος» της ως την απαιτούμενη βαθμίδα του Αντικειμενικού Νου· αργότερα, αυτό το «ανώτατο οντικό μέρος» έγινε, όπως σου ξαναείπα, ένα από τα 313 «ανώτατα οντικά σώματα» που ονομάζονται «Αιώνια Χασναμουσιανά Άτομα», και τα οποία διαμένουν σ’ ένα μικρό πλανήτη του Σύμπαντος που ονομάζεται «Αιώνια Εξιλέωση». |
28.344.Α |
Αλήθεια, αφού τώρα μιλάμε γι’ αυτό το τρίμυαλο όν, τον Λεντροχαμσανίν, θα έπρεπε να κρατήσω το λόγο μου και να σου δώσω λεπτομερείς εξηγήσεις για την έκφραση «Χασναμούς»· προτιμώ όμως να το κάνω λίγο αργότερα, σε κάποιο καταλληλότερο σημείο της αφήγησής μου. |
28.344.Α |
Το ολέθριο «εύρημα» που ανάφερα ή, όπως λένε οι σημερινοί γήινοι σοφοί, το «έργο» ή η «προσφορά» εκείνου του σοφού της «νέας φουρνιάς» χρονολογείται, όπως είπα, δύο αιώνες πριν από την εποχή που εγώ ο ίδιος κατέβηκα για πέμπτη φορά στην πόλη της Βαβυλώνας, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένα, είτε με τη θέληση τους είτε με το ζόρι, τα σοφά όντα που προέρχονταν απ’ όλη σχεδόν την επιφάνεια του πλανήτη. |
28.344.Α |
Το ολέθριο «εύρημα» εκείνου του σοφού των περασμένων αιώνων έφθασε ως τους σοφούς της λεγόμενης βαβυλωνιακής εποχής μέσω αυτού που ονομάζεται «Κασεϊρατλίρ», πάνω στο οποίο ο Λεντροχαμσανίν είχε γράψει, με το ίδιο του το χέρι, τις ιδέες του. |
28.347.Α |
Το σκέφτηκε σοβαρά για πολλές μέρες συνέχεια, και αποφάσισε τελικά να επινοήσει μια θεωρία πάνω σ’ ένα θέμα που κανείς δεν είχε θίξει ως τότε, κι έπειτα να γράψει αυτή την «επινόηση» του πάνω σ’ ένα τέτοιο Κασεϊρατλίρ, που σε όμοιό του κανείς δεν είχε μπορέσει ως τότε να γράψει το παραμικρό, και ούτε κανείς θα μπορούσε να γράψει στο μέλλον. |
28.347.Α |
Και από εκείνη τη μέρα, άρχισε τις προετοιμασίες για να παραγματοποιήσει την απόφασή του. |
28.347.Α |
Άρχισε να προετοιμάζει, με τη βοήθεια των πολυάριθμων δούλων του, ένα τέτοιο Κασεϊρατλίρ, που όμοιό του δεν ξανάγινε. Εκείνα τα χρόνια, στον πλανήτη Γη, τα Κασεϊρατλίρ φτιάχνονταν με διάφορα κομμάτια από το δέρμα ενός τετραπόδου όντος που λεγόταν «βούβαλος». Ο Λεντροχαμσανίν, λοιπόν, έφτιαξε το Κασεϊρατλίρ του από εκατό δέρματα βουβάλων μαζί. |
28.347.Α |
Τα Κασεϊρατλίρ αντικαταστάθηκαν αργότερα εκεί κάτω από τις λεγόμενες «περγαμηνές». |
28.347.Α |
Όταν ετοιμάστηκε εκείνο το άνευ προηγουμένου «Κασεϊρατλίρ», ο μετέπειτα μέγας Λεντροχαμσανίν κατέγραψε πάνω σ’ αυτό την περίφημη επινόησή του, η οποία αφορούσε ένα θέμα που, πραγματικά, κανείς άλλος ως τότε δεν είχε διανοηθεί να πραγματευτεί, γιατί απλούστατα δεν συνέτρεχε κανένας λόγος. |
28.347.Α |
Με τις δοκισισοφίες του εκείνες επέκρινε, με κάθε τρόπο, την υπάρχουσα ως τότε τάξη πραγμάτων. |
28.347.Α |
Το Κασεϊρατλίρ άρχιζε ως εξής: |
28.347.Α |
«Η μεγαλύτερη ευτυχία για τον άνθρωπο είναι να μην εξαρτάται από καμία προσωπικότητα και να είναι ελεύθερος από κάθε ξένη επίδραση όποια και να ’ναι αυτή». |
28.348.Α |
«Μήπως δεν δουλεύουμε και δεν κοπιάζουμε σήμερα όσο και κάτω από όλες τις προηγούμενες μορφές διακυβέρνησης; |
28.348.Α |
«Δεν πρέπει άραγε συνέχεια να μοχθούμε και να χύνουμε τον ιδρώτα μας για να μαζέψουμε τη σίκαλη που μας είναι απαραίτητη για να ζήσουμε και να μην πεθάνουμε της πείνας σαν αλυσοδεμένα σκυλιά; |
28.348.Α |
«Οι αρχηγοί μας, οι καθοδηγητές μας και οι συμβουλάτορές μας μάς παίρνουν τ’ αυτιά για κάποιον άλλο κόσμο, που υποτίθεται ότι είναι καλύτερος από τούτον και όπου οι ψυχές όσων έζησαν ενάρετα πάνω στη Γη θα περνούν από κάθε άποψη μια ζωή απόλυτης ευδαιμονίας. |
28.348.Α |
«Η ζωή που ζούμε τώρα δεν είναι ενάρετη; |
28.348.Α |
«Μήπως δεν κοπιάζουμε όλη μέρα και δεν κερδίζουμε τον επιούσιο με τον ιδρώτα του προσώπου μας; |
28.348.Α |
«Αν όλα αυτά που λένε οι αρχηγοί και οι συμβουλάτορές μας είναι αληθινά και ο δικός τους τρόπος ζωής εδώ στη Γη ανταποκρίνεται πραγματικά σ’ αυτό που απαιτείται από τις ψυχές τους για τον άλλο κόσμο, τότε ο Θεός οφείλει, και είναι μάλιστα υποχρεωμένος, να τους δώσει σε τούτο τον κόσμο περισσότερες δυνατότητες απ’ ό,τι σε μας, τους κοινούς θνητούς. |
28.348.Α |
«Αν όλα αυτά που μας λένε και προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι αρχηγοί και οι συμβουλάτορές μας είναι πράγματι αληθινά, ας τα αποδείξουν λοιπόν έμπρακτα σε μας, τους κοινούς θνητούς. |
28.348.Α |
«Ας μας τα αποδείξουν, μετατρέποντας ας πούμε σε ψωμί μια χούφτα από αυτή την κοινή άμμο μέσα από την οποία, χάρη στον ιδρώτα του προσώπου μας, φυτρώνει η καθημερινή μας σίκαλη. |
28.348.Α |
«Ας το κάνουν οι σημερινοί μας αρχηγοί και συμβουλάτορες, και θα είμαι ο πρώτος που θα γονατίσει μπροστά τους, για να τους φιλήσει τα πόδια. |
28.348-9.Α |
«Αλλά όσο μένουν έτσι τα πράγματα, πρέπει εμείς μόνοι μας να παλεύουμε για να κατακτήσουμε την πραγματική μας ευτυχία και την αληθινή μας ελευθερία, να παλεύουμε για να απελευθερωθούμε από την ανάγκη να χύνουμε τον ιδρώτα μας. |
28.349.Α |
«Βέβαια, για οκτώ μήνες το χρόνο έχουμε το καθημερινό μας ψωμί χωρίς προβλήματα, αλλά από την άλλη μεριά, πόσο μοχθούμε και πόσο δυσκολευόμαστε για να μαζέψουμε τη σίκαλη που χρειαζόμαστε τους τέσσερις καλοκαιρινούς μήνες! |
28.349.Α |
«Μόνο όποιος σπέρνει και θερίζει τη σίκαλη ξέρει τον κάματο που απαιτείται. |
28.349.Α |
«Τους άλλους άλλωστε οκτώ μήνες γλιτώνουμε μόνο τη σωματική εργασία· η συνειδητότητά μας, το πολυτιμότερο και το υψηλότερο δηλαδή μέρος μας, είναι νύχτα και μέρα σκλαβωμένη από όλες τις χιμαιρικές ιδέες με τις οποίες μας μπουκώνουν μέχρι σκασμού οι αρχηγοί και συμβουλάτορές μας. |
28.349.Α |
«Όχι, φτάνει πια! Πρέπει μόνοι μας να κατακτήσουμε την αληθινή ελευθερία και την πραγματική ευτυχία, χωρίς τη βοήθεια των σημερινών αρχηγών και συμβουλατόρων μας, που έγιναν άλλωστε τέτοιοι που είναι χωρίς τη συγκατάθεσή μας! |
28.349.Α |
«Αλλά δεν θα κατακτήσουμε την αληθινή ελευθερία και την πραγματική ευτυχία αν δεν ενεργήσουμε όλοι σαν ένας άνθρωπος, ή, όπως λένε: “ένας για όλους — όλοι για έναν”· και γι’ αυτό χρειάζεται, πριν απ’ όλα, να γκρεμίσουμε καθετί παλιό. |
28.349.Α |
«Και χρειάζεται να τα γκρεμίσουμε όλα, για να κάνουμε χώρο στην καινούργια ζωή που θα δημιουργήσουμε και θα μας δώσει πραγματικά την ελευθερία και την ευτυχία. |
28.349.Α |
«Κάτω η υποταγή στους άλλους! |
28.349.Α |
«Θέλουμε να είμαστε εμείς κύριοι του πεπρωμένου μας· αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε άλλο εκείνους που κυβερνούν τη ζωή μας χωρίς να μας ρωτάνε και χωρίς να ζητούν τη συγκατάθεσή μας. |
28.349.Α |
«Η ζωή μας θα διευθύνεται και θα καθοδηγείται από εκείνους που θα διαλέξουμε από μας, δηλαδή από τους ανθρώπους που μοχθούν οι ίδιοι για την καθημερινή τους σίκαλη. |
28.349.Α |
«Και πρέπει να εκλέξουμε αυτούς τους αρχηγούς και συμβουλάτορες με απόλυτη ισότητα δικαιωμάτων, δηλαδή χωρίς διάκριση ηλικίας ή φύλου, με άμεση, καθολική και ανοιχτή ψηφοφορία». |
28.349.Α |
Έτσι τελείωνε το περίφημο εκείνο Κασεϊρατλίρ. |
28.350.Α |
Όταν εκείνος ο μετέπειτα παγκόσμιος Χασναμούς, ο Λεντροχαμσανίν, τελείωσε την καταγραφή των αμπελοφιλοσοφιών του σ’ εκείνο το αληθινά μοναδικό Κασεϊρατλίρ, οργάνωσε ένα τεράστιο και πολυέξοδο φαγοπότι στο οποίο κάλεσε όλα τα «σοφά» όντα της Νινευή, αναλαμβάνοντας όλα τα έξοδα του ταξιδιού τους, και, στο τέλος του συμποσίου, τους έδειξε το Κασεϊρατλίρ του. |
28.350.Α |
Οι «σοφοί» από όλη σχεδόν τη Νινευή, που συγκεντρώθηκαν σ’ αυτό το τζάμπα συμπόσιο, ένιωσαν τέτοια έκπληξη στη θέα εκείνου του πραγματικά άνευ προηγούμενου Κασεϊρατλίρ, που έμειναν, όπως λένε, «απολιθωμένοι», και μόνο αφού πέρασε αρκετή ώρα μπόρεσαν να ανταλλάξουν κατάπληκτα βλέματα και να εκφράσουν ψιθυριστά τη γνώμη τους. |
28.351.Α |
Λοιπόν, παιδί μου, μόλις έφυγαν από το συμπόσιο τα σοφά όντα της Νινευή, άρχισαν αμέσως να μιλάνε, πρώτα στους γείτονές τους και ύστερα παντού όπου κι αν βρίσκονταν, για κείνο το θαυμαστό Κασεϊρατλίρ, και να υπερασπίζονται και να αποδεικνύουν στο καθένα, με αφρούς στο στόμα, την αλήθεια των «αποκαλύψεων» που είχε καταγράψει εκεί ο Μέγας Λεντροχαμσανίν. |
28.353.Α |
Παρόλο που η ολέθρια επινόηση εκείνου του παγκόσμιου Χασναμούς, του Λεντροχαμσανίν, είχε σαν αποτέλεσμα να αναβιώσει ανάμεσα στους ευνοοουμένους σου το έθιμο να ζουν σε ξεχωριστές κοινότητες κι έτσι να ξαναρχίσει η περιοδική τους αλληλοκαταστροφή, εν τούτοις, τα όντα των περισσότερων από αυτές τις νεοσύστατες και ανεξάρτητες κοινότητες της ηπείρου Ασίας, συνέχισαν να ακολουθούν, κατά τη συνηθισμένη τους ύπαρξη, όλα εκείνα τα έθιμα που καθιερώθηκαν, με μια φρόνηση χωρίς προηγούμενο, από τον Αγιότατο Ασιάτα Σεϊμάς, και τα οποία ήταν ήδη αδιαχώριστα μέρη της αυτόματης διαδικασίας της «καθημερινής ζωής» τους. |
28.353.Α |
Με αποτέλεσμα, οι υπεύθυνοι για την ολοκληρωτική καταστροφή όσων συνηθειών και εθίμων διατηρούνταν ακόμη σε ορισμένες κοινότητες να είναι εκείνα ακριβώς τα σοφά όντα που συγκεντρώθηκαν στην πόλη της Βαβυλώνας. |
28.353.Α |
Κι αυτό έγινε κάτω από τις ακόλουθες περιστάσεις: |
28.353.Α |
Οργανώθηκε από όλους τους σοφούς ένα «γενικό πλανητικό συνέδριο» για το περίφημο ζήτημα του άλλου κόσμου, και, ανάμεσα στους σοφούς που με τη θέληση τους πήγαν στη Βαβυλώνα, βρισκόταν και ο δισέγγονος του Λεντροχαμσανίν, ο οποίος είχε γίνει με τη σειρά του κι αυτός «σοφός». |
28.353.Α |
Στο συνέδριο έφερε, μεταξύ άλλων, κι ένα πιστό αντίγραφο, πάνω σε περγαμηνή, του περίφημου Κασεϊρατλίρ του προπάππου του, το πρωτότυπο του οποίου του ανήκε κληρονομικά. Όταν το «παραλήρημα» που φούντωσε από το «ζήτημα περί ψυχής» είχε πια φτάσει σε παροξυσμό, διάβασε, σε μια από τις τελευταίες μεγάλες γενικές συνελεύσεις των σοφών, το κείμενο της ολέθριας ανακάλυψης του προπάππου του, και ξαφνικά — όπως άλλωστε ταιριάζει στους σοφούς της συμφοράς εκείνου του παράξενου πλανήτη, λόγω του ιδιότυπου νου τους — πέρασαν αμέσως από το ζήτημα που τους έκαιγε σ’ ένα άλλο, δηλαδή από το ζήτημα περί «ψυχής» στο «πολιτικό» ζήτημα, όπως το λένε. |
28.353-4.Α |
Έτσι, οι συναθροίσεις και οι συζητήσεις ξανάρχισαν για τα καλά στην πόλη της Βαβυλώνας με θέμα, αυτή τη φορά, τις διάφορες μορφές «διακυβέρνησης» που ήδη υπήρχαν, καθώς και για εκείνες που, κατά τη γνώμη τους, έπρεπε να εδραιωθούν. |